GEDICHT VOOR DAMES.
Toen de eerste rimpels kwamen was ik in paniek,
ik liet mijn face toen liften in een prijzige kliniek.
Nou, mijn man vond het fantastisch,
mijn gezicht was weer elastisch.
Niks geen rimpels, niks geen vouwen,
net zo glas als bij ons trouwen.
Tot mijn vriend zei: Het is misschien gek….
maar jouw kop past niet meer bij je nek.
Ach, een kleine ingreep, ze trekken dit dus strak
en geven hier een sneetje, anders krijg je daar een zak.
Nou mijn man was heel tevreden
over wat ze met me deden.
De chirurg zat met mijn borsten in zijn maag
want nu zaten die volgens hem veel te laag.
Toen ze waren opgehesen, leken ze een beetje klein,
maar met siliconenvulling mochten ze er best weer zijn.
Nou ik zag mijn man ontvlammen,
want ik had dus zulke prammen.
Toen op een avond na het vrijen,
keek hij peinzend naar mijn dijen.
En al had ie geen duidelijke kritiek,
ik ging toch weer terug naar de kliniek.
Ik had trouwens ook een buikje, dus na enig overleg
liet ik dat meteen ontvetten, ze zuigen dat in no-time weg.
Om tegelijkertijd mijn billen
minstens zooo’n stuk op te tillen.
Ik was op ieder feestje weer in tel
maar zal wel heel strak in mijn vel.
Mijn man was niet meer zo op zijn gemak
want op straat riepen jongens, ga je lekker ouwe zak.
Nou toen kocht ie een toupetje
en een veel te strak korsetje.
Hij ging wandelen en trimmen
en in het fitnesscentrum gymmen.
En maandenlang volgde hij een rigoureus dieet,
tot hij zonder reden in de sauna overleed !
Daar stond ik op het kerkhof mooi te wezen aan het graf,
maar nu hij erin lag was de aardigheid eraf.
Nu laat ik de kwabben zwellen
en ik zal u wat vertellen….
Dames laat je niet verlakken,
laat de boel toch rustig zakken.
Met gladgestreken nekken
valt het leven niet te rekken!
Koester buik en onderkinnen,
echte schoonheid zit van binnen!
************************************************************
Een mooi verhaal, over onze Nederlandse taal.
Men spreekt van één lot, en verschillende loten,
maar ’t meervoud van pot is natuurlijk niet poten.
Zo zegt men ook altijd één vat en twee vaten.
Maar, zult u ook zeggen: één kat en twee katen?
Laatst ging ik vliegen, dus zeg ik: “ïk vloog”.
Maar zeg nou bij wiegen beslist niet : ik woog,
want woog is altijd afkomstig van wegen,
maar is dan ‘ik voog” een vervoeging van vegen?
Wat hoort er bij “zoeken”? Jazeker, ik zocht,
en zegt u bij vloeken dus logisch: ik vlocht?
Welnee, beste mensen, want vlocht komt van vlechten.
En toch is “ik hocht” niet afkomstig van hechten.
En bij lopen hoort liep, maar bij kopen geen kiep.
En evenmin zegt men bij slopen “ik sliep”.
Want sliep moet u weten, dat komt weer van slapen.
Maar fout is natuurlijk “ik riep” bij het rapen.
Want riep komt van roepen. Ik hoop dat u ’t weet
en dat u die kronkels beslist niet vergeet.
Dus, kwam ik u roepen, dan zeg ik “ik riep”.
Nu denkt u: van snoepen, dat wordt dan “ik sniep”?
Alweer mis, m’n beste, maar u weet beslist,
dat ried komt van raden, ik dacht dat u ’t wist.
Komt bied dan van baden? Welnee, dat wordt bood.
En toch volgt na wieden beslist niet “ik wood”.
“Ik gaf” hoort bij geven, maar “ik laf”niet bij leven.
Dat is bijna zo dom als “ik waf ” hoort bij weven.
Zo zegt men: wij drinken en hebben gedronken.
Maar echt niet: wij hinken en hebben gehonken.
’t Is moeilijk, maar weet u: van weten komt wist,
maar hoort bij vergeten nou logisch vergist?
Juist niet, zult u zeggen, dat komt van vergissen.
En wat is nu goed? U moet zelf maar beslissen:
hoort bij slaan nu: ik sloeg, ik slig, of ik slond?
Want bij gaan hoort: ik ging, niet ik goeg of ik gond.
En noemt u een mannetjesrat nu een rater?
Dat geldt toch alleen bij een kat en een kater.
U ziet, onze taal beste dames en heren,
is, zoals ik al zei, best moeilijk te leren!
*****************************************************************
Onze Spreuk.
**************************************************************
***********************************************************
************************************************************
Ik hou van aardappels en sju met veel gehak,
ik hou van rolpens en van varkenscoteletten,
ik hou van koffie met veel suiker en gebak,
ik hou van pudding en van warreme kroketten.
En as ik dik wor, nou, dan moet dat maar gebeure,
ik zal beslist niet over kallerieën zeuren.
En zonder taartjes is het leven veel te grau
en as je honger heb, dan wor je zo humeurig.
U moet maar denken as u dikker wordt, mevrouw,
je kan nog beter lekker mollig zijn dan treurig.
En as ik dik wor, nou, dan zal ik het wel merke,
ik ga m’n leve niet met rauwe groente werken.
An mijn lijf geen dijeet,
ik blijf ete wat ik eet
en ik doe niet aan de lijn,
al weeg ik tweehonderd pond.
Ik zeg maar: ete is gezond,
ik lus geen kropsla met azijn.
U moet maar denke, net als ik:
dan maar dik,
dan maar dik,
dan maar dik.
Annie M.G. Schmidt.1911 – 1995
***********************************************
Het waren te wenschen
dat alle menschen
met al hun gebreken
zichzelf eens bekeken
dan zouden zij het praten
over anderen wel laten !
***********************************************
Vind ik leuk:
Like Laden...
Glazenstadladies 